به گزارش راهبرد معاصر ، نمایندگان مجلس سنا بامداد پنجشنبه قطعنامه‌ای را که خواستار قطع حمایت‌های نظامی دولت آمریکا از ائتلاف تحت رهبری سعودی در جنگ یمن است، به تصویب رساندند.
سنا در حالی این قطعنامه را با ۵۴ رأی موافق و ۴۶ رأی مخالف به تصویب رساند که نمایندگان حزب جمهوری‌خواه کنترل اکثریت کرسی‌های این مجلس را در اختیار دارند.
قطعنامه مذکور اکنون بایستی در مجلس نمایندگان آمریکا که اکثریت کرسی‌های آن را دموکرات‌ها تشکیل می‌دهند به رأی گذاشته شود. این قطعنامه به احتمال قریب به یقین در مجلس نمایندگان نیز به تصویب خواهد رسید.
تصویب این قطعنامه در مجلس نمایندگان به معنی آن خواهد بود که «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا برای ادامه حمایت‌های از ائتلاف عربستان سعودی بایستی مصوبه کنگره را وتو کند. هنوز مشخص نیست آیا نمایندگان کنگره از دو سوم آرای لازم برای شکستن وتوی ترامپ برخوردار هستند یا خیر.
آمریکا از زمان آغاز جنگ علیه یمن با ارائه کمک‌های اطلاعاتی و فروش تسلیحات به عربستان سعودی و امارات از ائتلاف متجاوز به یمن حمایت کرده و در شعله‌ور ماندن آتش جنگ در این کشور فقیر عربی نقش عمده‌ای ایفا کرده است.
حملات ائتلاف سعودی در یمن به نابودی زیرساخت‌های یمن و شیوع فقر، بیکاری و گسترش بیماری‌های واگیردار در این کشور فقیر عربی منجر شده است. منابع مختلف آمار کشته‌ها در این جنگ را ده‌ها هزار نفر برآورد می‌کنند. سازمان‌های بشردوستانه گفته‌اند از زمان آغاز جنگ دست‌کم ۸۵۰۰۰ کودک از گرسنگی جان باخته‌اند و حدود ۱۴ میلیون نفر در معرض خطر قحطی قرار دارند.
«برنی سندرز»، نماینده دموکرات مجلس سنای آمریکا و یکی از نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۰ در بیانیه‌ای گفت: «این جنگ هم فاجعه بشری و هم فاجعه راهبردی است و کنگره فرصت دارد به آن پایان دهد.»
این دومین بار است که مجلس سنای آمریکا به این قطعنامه رأی می‌دهد. چند ماه پیش و قبل از آغاز به کار کنگره جدید، همین قطعنامه با ۵۶ رأی موافق و ۴۱ رأی مخالف در مجلس سنا به تصویب رسید، اما «پال رایان»، رئیس وقت مجلس نمایندگان آمریکا از به رأی گذاشتن آن در این مجلس جلوگیری کرد تا مصوبه سنا باطل شده و بلااثر شود.
کارشناسان سازمان ملل، یمن را صحنه بزرگترین بحران بشری در جهان توصیف می‌کنند. ۲۲ میلیون نفر که ۷۵ درصد جمعیت یمن را تشکیل می‌دهند نیازمند نوعی کمک‌رسانی و حمایت بشردوستانه هستند. از این میان، ۸.۴ میلیون نفر نمی‌دانند وعده غذایی بعدی‌شان از کجا تأمین خواهد شد.